Τίτλος του άρθρου: Why does Biden reward adversaries and ignore allies? (Γιατί ο Μπάιντεν επιβραβεύει τους εχθρούς και αγνοεί τους συμμάχους;)
Το έγκυρο περιοδικό Washington Examiner δημοσιεύει άρθρο γνώμης του Michael Rubin σύμφωνα με το οποίο ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (ΗΠΑ), κ. Τζο Μπάιντεν (Biden) θα υποδεχθεί στις 9 Μαΐου τον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan) στο Λευκό Οίκο, ως μέρος της συμφωνίας προκειμένου ο τελευταίος να άρει το βέτο για την εισδοχή της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Ο συντάκτης ακολούθως σημειώνει ότι αυτή η επίσκεψη δεν θα αποφέρει κάτι θετικό, επισημαίνοντας ότι η Τουρκία υπό τη διακυβέρνηση του Erdogan έχει καταστεί μία από τις πιο αντι-αμερικανικές χώρες στον κόσμο.
Την ώρα που η Μέση Ανατολή φλέγεται, ο Erdogan ρίχνει βενζίνη και όχι νερό. Την Τετάρτη, ο Erdogan εκφώνησε μια ομιλία ενώπιον του Κοινοβουλίου που χαρακτηρίστηκε από τους φωνάζοντας «Θάνατος στο Ισραήλ».
Ο Τούρκος δικτάτορας κατηγόρησε το Ισραήλ ότι υποστήριξε παλαιότερα πραξικοπήματα. Δεν πειράζει, σημειώνει ο συντάκτης, που ο Erdogan είχε κατηγορήσει επίσης τις ΗΠΑ, τους Εβραίους, τους πρώην ισλαμιστές συμμάχους και μια σειρά πολιτικών αντιπάλων για σχεδιασμό πραξικοπήματος τώρα και στο παρελθόν.Την ίδια στιγμή, ο Erdogan υποστηρίζει τη Χαμάς. «Ενώ όλοι οι άλλοι παρέμειναν σιωπηλοί, χαρακτηρίσαμε τη Χαμάς κίνημα αντίστασης, όχι τρομοκρατική ομάδα», καυχήθηκε ο Erdogan.
Τώρα θα επαναλάβει αυτό το μήνυμα στον Λευκό Οίκο, υπολογίζοντας ότι ο Biden δεν θα έχει ούτε το σθένος ούτε την ικανότητα να διαπραγματευτεί τις απόψεις του. Ο Erdogan δεν θα έχει άδικο.
Σε τελική ανάλυση, όπως κάθε άλλος παγκόσμιος ηγέτης, ο Erdogan παρακολουθεί τον Biden και τους αντιπροσώπους του στη Γερουσία να επικρίνουν τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Netanyahu ως αντιδημοκρατικό, αλλά χωρίς να κάνουν το ίδιο ούτε για τον Erdogan, ούτε για τον Πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής M. Abbas, σημειώνει ο συντάκτης.
Αυτό που κάνει την απόδοση τιμής στον Erdogan χειρότερη είναι το γεγονός ότι ο Biden αγνοεί επανειλημμένα τους αληθινούς Αμερικανούς συμμάχους.Σκεφτείτε την Κύπρο: Ο Νίκος Χριστοδουλίδης διανύει τώρα λίγο περισσότερο από ένα χρόνο στην πρώτη του θητεία. Εκλεγμένος ως ανεξάρτητος, έχει αφιερώσει τη θητεία του στην ώθηση της Κύπρου χωρίς κανένα δισταγμό προς το δυτικό στρατόπεδο, παρά τους εγγενείς πολιτικούς κινδύνους, αναφέρεται.
Απούσας της ηγεσίας του Χριστοδουλίδη και της προληπτικής επίλυσης προβλημάτων του Υπουργού Εξωτερικών Κωνσταντίνου Κόμπου, ο ανθρωπιστικός διάδρομος προς τη Γάζα θα ήταν νεκρός από την πρώτη στιγμή.
Ενώ, μεγάλο μέρος του κόσμου επικροτεί την ασφάλεια του Ισραήλ και αναζητά συμβιβασμούς που θέτουν σε κίνδυνο το μοναδικό εβραϊκό κράτος στον κόσμο, ο Χριστοδουλίδης και ο Κόμπος, έχουν αποδεχτεί τις ανησυχίες του Ισραήλ, αποδεχόμενοι, το Ισραήλ, να μπορεί να ελέγξει το φορτίο στην Κύπρο και στη συνέχεια να διατηρήσει την δυνατότητα φύλαξης για να εξασφαλιστεί ότι η Τουρκία, το Ιράν και άλλα κράτη, δεν διακινούν λαθραία πράγματα στη Γάζα.
Αν κάποιος παγκόσμιος ηγέτης αξίζει ένα αμερικανικό ευχαριστώ και υποστήριξη, αυτός είναι ο κ. Χριστοδουλίδης, σημειώνεται.
Ο Biden και οι συνεργάτες του συχνά λένε ότι επιδιώκουν να προωθήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ωστόσο ανταμείβουν όλο και περισσότερο αυτούς που τα καταχρώνται περισσότερο.
Η επίσκεψη Erdogan φαίνεται όλο και περισσότερο να αποτελεί καταστροφή σε αργή κίνηση.
Καθώς πλησιάζει η 50ή επέτειος της παράνομης κατοχής και της εθνοκάθαρσης της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία, ο Erdogan υπονομεύει ακόμη περισσότερο την ασφάλεια, ανοίγοντας την πόρτα στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και μη επανδρωμένων αεροσκαφών του Ιράν στην κατεχόμενη ζώνη και απομακρύνεται από την ειρηνευτική διαδικασία.
Ωστόσο, δεν είναι πολύ αργά «να σκοτώσεις μ’ ένα σμπάρο δυο τριγώνια»: Να πλήξεις τον Erdogan για την στάση του, ανταμείβοντας ταυτόχρονα έναν αληθινό σύμμαχο. Κύριε Biden, ακυρώστε την πρόσκληση στον Erdogan. Μην δίνετε βήμα σε έναν αντιαμερικανό, αντισημίτη, διεφθαρμένο δικτάτορα.
Προσκαλέστε τον Χριστοδουλίδη στη θέση του. Επιβραβεύστε εκείνους που είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν για τη Δημοκρατία, τον φιλελευθερισμό και τις αμερικανικές αξίες. Αυτή θα ήταν η διπλωματική κίνηση που θα δημιουργούσε αίσθηση στον κόσμο, καταλήγει το δημοσίευμα.
0 Σχόλια