Η Πάρνηθα καίγεται (όπως κάθε χρόνο) - Τελικά κ. Μητσοτάκη, για πόσο ακόμη τα ελληνικά δάση θα πληρώνουν το έγκλημα Σημίτη - Τζουμάκα;

Πόσες φορές πρέπει να καούμε τελικά για να πάρουμε σοβαρές αποφάσεις;

Πρέπει επιτέλους να υπάρξει απολογισμός τόσο οικονομικός όσο και επιχειρησιακός, του μηχανισμού καταστολής των Δασικών πυρκαγιών; 

Πρέπει οι Δασικές Υπηρεσίες να στελεχωθούν και να αναδειχθούν ως πυλώνες ανάπτυξης και προστασίας των Δασών μας και πώς μπορεί να γίνει αυτό χωρίς επαρκείς προσλήψεις Δασολόγων και εν γένει Δασικών υπαλλήλων που θα ασχοληθούν με το επιστημονικό κομμάτι της ανάδειξης και όχι με την διεκπεραίωση γραφειοκρατίας;

Ορισμένοι καλοθελητές μπορεί να ισχυριστούν ότι τα παραπάνω είναι περσινά ξινά σταφύλια και πισωγυρίσματα. Εμείς θα πούμε ότι η παραδοχή του αστόχου πολιτικών αποφάσεων (πόσο μάλλον όταν αυτές στην μεγαλύτερη πλειοψηφία δεν έχουν ληφθεί από πολιτικούς «προγόνους» της κυβερνώσας παράταξης) είναι πράξη πολιτικής υπευθυνότητας και η αναίρεσή της δείχνει θέληση για να ξαναδημιουργηθεί ένα επιτυχημένο μοντέλο. Οι αλλαγές δεν είναι αυτοσκοπός. Όταν αυτές αποτυγχάνουν στην πράξη, με αποτέλεσμα τα τελευταία 26 χρόνια να έχουμε καταστροφικά αποτελέσματα, ακυρώνονται.

Η δασοπυρόσβεση ήταν για πολλά χρόνια αρμοδιότητα των δασικών υπηρεσιών μέχρι και το 1998 όταν με νόμο (Ν. 2612/1998) αφαιρέθηκε από τις δασικές υπηρεσίες και ανατέθηκε στις αρμοδιότητες του Πυροσβεστικού Σώματος.

Η απόφαση αυτή ήταν του υπουργού Γεωργίας, κ. Στέφανου Τζουμάκα, επί διακυβέρνησης Κώστα Σημίτη, με κριτήρια καθαρά συντεχνιακά, με αποτέλεσμα να μεταφέρει με σχετικό νόμο την αρμοδιότητα της δασοπυρόσβεσης από την Δασική Υπηρεσία στην Πυροσβεστική. 

 Η απόφαση αυτή, στα 26 χρόνια που πέρασαν αποδείχθηκε ολέθρια, καθώς έγινε εσπευσμένα και χωρίς την απαιτούμενη προετοιμασία.

Δεν έλαβε υπόψη του το ομόφωνο σχετικό πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής.

Οι πυροσβέστες, αν και πήραν με το συγκεκριμένο νόμο όλη την "προίκα" της δασικής υπηρεσίας, δεν ήταν σε θέση όχι να κατασβέσουν τις φωτιές, αλλά ούτε καν να επιτηρήσουν επαρκώς τα δάση.

Είναι πλέον κοινός τόπος ότι μία δασική πυρκαγιά αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά τα πρώτα δέκα δεκαπέντε λεπτά. Αν επεκταθεί, σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει, όταν μάλιστα επικρατούν και άνεμοι τέτοιας εντάσεως, όπως αυτούς των τελευταίων ημερών.

Εκεί ακριβώς έχασε το στοίχημα η πυροσβεστική, με αποτέλεσμα το περιβάλλον της χώρα να πληγεί ανεπανόρθωτα χωρίς βεβαίως να υπολογίζονται οι απώλειες των κατοικιών και των ανθρώπινων ζωών.

Επίσης, η Αγροφυλακή, μία υπηρεσία στενά συνδεδεμένη με την παραδοσιακή οργάνωση και λειτουργία της ελληνικής κοινωνίας από συστάσεως του ελληνικού κράτους, λειτούργησε με εξαιρετικά αποτελέσματα στην προστασία της ελληνικής υπαίθρου από πυρκαγιές μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ‘80, όταν με τον ιδρυτικό νόμο της Ελληνικής Αστυνομίας (Ν.1481/1984) τα καθήκοντα των αγροφυλάκων ανατέθηκαν στους αποκαλούμενους κοινοτικούς φύλακες των κατά τόπο νομαρχιακών διευθύνσεων.

Έτσι, καταργήθηκε μία παραδοσιακή υπηρεσία φύλαξης της υπαίθρου που ιδρύθηκε επί Όθωνος και λειτούργησε αδιαλείπτως πάνω από ενάμιση αιώνα προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες στην πρόληψη πυρκαγιών στην ελληνική ύπαιθρο, δεδομένης της ευαισθησίας και των εγγενών δεσμών των αγροφυλάκων με τον τόπο τους, όπου υπηρετούσαν για όλη τους της ζωή.

Αναμφισβήτητα, η αφαίρεση των αρμοδιοτήτων πυρόσβεσης από τις δασικές υπηρεσίες και η κατάργηση του Σώματός της Αγροφυλακής στέρησαν από τον κρατικό μηχανισμό πολύτιμες υπηρεσίες στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των πυρκαγιών, τόσο στην ελληνική ύπαιθρο όσο και στις ορεινές περιοχές της χώρας.

Τούτων δοθέντων, λοιπόν, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη της επανασύστασης των υπηρεσιών δασοπυρόσβεσης και της αγροφυλακής, καθώς και του εξοπλισμού αυτών των υπηρεσιών με σύγχρονα μέσα και τεχνολογία, έτσι ώστε να περιοριστούν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν κάθε χρόνο για εκδήλωση πυρκαγιών, που καταστρέφουν την κρατική οικονομία και διαρρηγνύουν τον κοινωνικό ιστό της χώρας.

Η Ομοσπονδία ΠΟΓΕΔΥ, η ΠΕΔΔΥ και οι υπηρετούντες στο Δημόσιο Γεωτεχνικοί σε ανακοίνωση που εξέδωσαν τονίζουν ότι δεν χαίρονται που για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνονται στα όσα έχουν πει και γράψει σχετικά με την διαχείριση των Δασών την πρόληψη και καταστολή των Δασικών πυρκαγιών.

Και προσθέτουν: Οι Δασικές πυρκαγιές όταν δεν υπάρχει από μεριά της πολιτείας η απαραίτητη προετοιμασία στο στάδιο της πρόληψης όσο και ο απαραίτητος μηχανισμός κατά την καταστολή γίνονται ανεξέλεγκτες καταστρέφοντας τον Δασικό πλούτο της χώρας και με πολλές παράπλευρες απώλειες όπως αυτές που βιώνουμε και κατά την φετινή αντιπυρική περίοδο, η οποία επίσημα λήγει την 31η Οκτωβρίου.

Για αυτό προέχει αυτό που πάντα έλεγαν οι Δασολόγοι, η λήψη σοβαρών προληπτικών μέτρων, όπως διαχείριση των Δασών, και ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπυρικής προστασίας το οποίο θα έχει εκπονηθεί με καθαρά επιστημονικά κριτήρια από ανθρώπους της Δασικής Υπηρεσίας σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους Φορείς.

Για να γίνει όμως αυτό απαιτούνται γενναίες πολιτικές αποφάσεις!

Καλούμε την παρούσα Κυβέρνηση να πάρει γενναίες πολιτικές αποφάσεις ώστε τα δάση της πατρίδας μας να μπορέσουν να αναγεννηθούν, να προστατευτούν και να αποτελέσουν ζωντανό πυρήνα παραγωγής και ανάπτυξης. Η εμπειρία των πειραματισμών έδωσε αποτυχία, είμαστε ίσως κάτω από το σημείο μηδέν, ας αλλάξουμε ρότα τώρα.