Γιατί ο πολιτικός σεισμός που θα χτυπήσει την Γερμανία την επόμενη Κυριακή θα είναι ο πιο ισχυρός από ποτέ
Τα αποτρόπαια νέα κάνουν το γύρο των ΜΜΕ καθώς περπατάω μέσα στο χιόνι στη μικρή πόλη Furstenwalde στην παλιά Ανατολική Γερμανία. Ακόμη ένας άλλος αιτών άσυλο μόλις εξαπέλυσε μια δολοφονική επίθεση από το πουθενά κατά αθώων πολιτών.
Από τον Robert Hardman/Daily Mail
Αυτή τη φορά, η φρίκη εκτυλίχθηκε στο Μόναχο, όπου 36 άνθρωποι τραυματίστηκαν, ορισμένοι σε σοβαρή κατάσταση, από ένα αυτοκίνητο που έπεσε πάνω σε μια χαλαρή διαδήλωση συνδικαλιστικών οργανώσεων κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό.
Ευτυχώς, κανείς δεν σκοτώθηκε επί τόπου, αλλά ένα μικρό παιδί είναι μεταξύ εκείνων που βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και το οποίο έχει υποστεί τραύματα που θα αλλάξουν τη ζωή του.
Εντός ολίγου, προκύπτει ότι ο οδηγός ήταν ένας 24χρονος Αφγανός αιτών άσυλο, ήδη γνωστός στην αστυνομία.
Με άλλα λόγια, η φρίκη της Πέμπτης αντιπροσωπεύει μια ακόμη ανησυχητική αποτυχία της κατάστασης που αντιμετωπίζει η Γερμανία όσον αφορά τον αυξανόμενο πληθυσμό αιτούντων άσυλο και μεταναστών.
Ωστόσο, αυτό που βρίσκω τόσο εντυπωσιακό εδώ στο Furstenwalde είναι η έλλειψη σοκ.
Υπάρχει βουβός θυμός.
Κανείς δεν φαίνεται να εκπλήσσεται αδικαιολόγητα. Και το ερώτημα που κυριαρχεί είναι δεν είναι τόσο το «Πώς στο καλό συνέβη;» όσο το «Ξανά τα ίδια;».
Αυτή τη στιγμή, το μόνο πράγμα που θα σοκάρει πραγματικά τους ανθρώπους που συνάντησα στη Γερμανία αυτή την εβδομάδα είναι αν δεν υπάρξει μια τεράστια αύξηση ρεκόρ προς τη Δεξιά στις γερμανικές γενικές εκλογές της επόμενης Κυριακής.
«Βλέπετε; Συνέβη ξανά», λέει ο Florian Wiese, δείχνοντας τις έκτακτες ειδήσεις στην τηλεόραση στο ασφαλιστικό γραφείο του στον κεντρικό δρόμο που διασχίζει το Furstenwalde.
Το γεγονός απλά ενισχύει την άποψή του ότι το σκληροπυρηνικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) θα σαρώσει αυτό το τμήμα της Γερμανίας την ημέρα των εκλογών. Κανείς δεν περιμένει ότι θα καταλήξει στην κυβέρνηση (όχι αυτή τη φορά τουλάχιστον), με τους κεντροδεξιούς Χριστιανοδημοκράτες (CDU) ως φαβορί, για να ηγηθούν κάποιου είδους συνασπισμού.
Αλλά είναι πολύ πιθανό να έρθουν άνετα στη δεύτερη θέση και να έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στις εκλογές μετά από αυτές (ακόμα κι αν δεν τραγουδούν ακόμα το «Tomorrow Belongs To Me»).
Ο συνάδελφος του Florian, Guido Hornig, προσφέρει μια εξήγηση: «Παλιότερα είχαμε μια υπέροχη χώρα. Αλλά τώρα οι άνθρωποι δεν τολμούν να περπατούν στο κέντρο αυτής της πόλης μετά τις 8 μ.μ., επειδή πιστεύουν ότι είναι πολύ επικίνδυνο»
Ο 24χρονος Αφγανός
Το Furstenwalde έχει μια πενταώροφη πολυκατοικία στην άκρη της πόλης που φιλοξενεί έναν απροσδιόριστο αριθμό αιτούντων άσυλο.
600 μέτρα μακριά, ένα υπάρχον κέντρο διαμονής ανακαινίζεται και σύντομα θα στεγάσει άλλα 750 άτομα.
Κάθε fluchtlingsheim (σπίτι προσφύγων) έχει φράχτες και κάμερες προκειμένου να παρακολουθούνται όσοι μπαίνουν και βγαίνουν (δεν επιτρέπονται τα μέσα ενημέρωσης). Ωστόσο, οι αιτούντες άσυλο πηγαινοέρχονται ελεύθερα, κυρίως τα βράδια.
Κάθε ντόπιος έχει να πει και από μια ιστορία μικροεγκλήματος ή θορυβωδών συμμοριών που συγκεντρώνονται γύρω από το σταθμό.
Ορισμένες συμμορίες προέρχονται από το γειτονικό Petersdorf, εκεί που ένα μικρό χωριό 500 κατοίκων διπλασίασε τον πληθυσμό του με την προσθήκη ενός νέου συγκροτήματος για 200 αιτούντες άσυλο, το οποίο βρίσκεται στον πρώην στρατώνα του Ανατολικογερμανικού στρατού που στεγάζει ήδη 300 άτομα.
Αυτό που εξόργισε τους ντόπιους είναι οι τακτικές των κρατικών και ομοσπονδιακών αρχών καθώς δεν ζητήθηκε καν η γνώμη των κατοίκων.
Αυτό που επίσης προκαλεί θυμό είναι το γεγονός ότι οι συμβάσεις για αυτά τα σημαντικά οικοδομικά έργα δόθηκαν σε εξωτερικούς συνεργάτες της κυβέρνησης υπό τον φόβο της διαρροής των σχεδίων. Εδώ, στην πρώην Ανατολική Γερμανία, αυτό ξυπνά παλιές αναμνήσεις.
«Το κράτος σου έλεγε πάντα τι να σκεφτείς και να είσαι ήσυχος», μου λέει η συνταξιούχος του Petersdorf, Margit Wunderich. «Λοιπόν, τώρα υπάρχει δημοκρατία και το AfD είναι το μόνο κόμμα που μας εκπροσωπεί. Έχουμε εγκληματίες που δεν μπορούμε να απελάσουμε και όλοι αυτοί οι άνθρωποι στέλνουν τα χρήματα που παίρνουν στην Αφρική. Λοιπόν, έχουμε και εμείς δικαίωμα και δεν πρόκειται να συνεχίσουμε να νιώθουμε ένοχοι για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».
Όπως σχεδόν όλοι με τους οποίους μιλάω σε αυτά τα μέρη, η ίδια επισημαίνει μια κομβική στιγμή για το ξεκίνησε η παρακμή της παλιάς Γερμανίας από τη γεμάτη αυτοπεποίθηση, στέρεη κοινωνία του παρελθόντος φτάνοντας στη σημερινή κατάσταση πλήρους ανασφάλειας: Στα τέλη του καλοκαιριού του 2015, όταν η πρώην καγκελάριος Angela Merkel άνοιξε τη χώρα σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο μετανάστες και πρόσφυγες που ξεχύθηκαν στα σύνορα της Ευρώπης.
Δέκα χρόνια μετά, αυτή η ιστορική ανθρωπιστική χειρονομία –για την οποία η Merkel επαινέθηκε από όλη τη Δύση– έθεσε την ατζέντα που θα διαμόρφωνε την επόμενη γερμανική κυβέρνηση.
Η εύθραυστη κατάσταση της πάλαι ποτέ πανίσχυρης οικονομίας της Γερμανίας είναι σαφώς ένας σημαντικός παράγοντας. Έχοντας στηριχθεί τόσο πολύ στο φθηνό ρωσικό αέριο και στην παγκόσμια όρεξη για τα βενζινοκίνητα αυτοκίνητά τους, οι Γερμανοί ξαφνικά ανακαλύπτουν ότι ο κόσμος έχει προχωρήσει. Οι υποδομές τρίζουν, είτε πρόκειται για δρόμους, τρένα ή πρόσβαση στο Διαδίκτυο, ενώ μια εθνική εμμονή παραμένει τόσο υγιής όσο ποτέ: Η γραφειοκρατία.
Ωστόσο, όλες οι δημοσκοπήσεις είναι ξεκάθαρες ότι η μετανάστευση είναι το νούμερο ένα ζήτημα σε αυτές τις εκλογές –και αυτό ήταν πριν από την οργή της Πέμπτης για το Μόναχο.
Η επίθεση με αυτοκίνητο αυτής της εβδομάδας θυμίζει φρικτά το μακελειό που συνέβη πέντε ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα στο Μαγδεμβούργο, όπου ένας πρώην Σαουδάραβας πρόσφυγας, που έλαβε άσυλο το 2016, οδήγησε μια Mercedes σε μια χριστουγεννιάτικη αγορά, σκοτώνοντας έξι και τραυματίζοντας 300.
Έφτασα εκεί ώρες αργότερα για να βρω μια πόλη σε πένθος και, ναι, σε σοκ –αλλά όχι με απόλυτη έκπληξη.
Πριν από λιγότερο από ένα μήνα, στη βαυαρική πόλη Aschaffenburg, ένας άλλος (Αφγανός) αιτών άσυλο που κρατούσε ένα μαχαίρι επιτέθηκε σε μια παρέα παιδιών σε ένα πάρκο, με το σκηνικό να θυμίζει την θηριωδία του Southport της Αγγλίας το περασμένο καλοκαίρι. Ένα παιδί και ένας ενήλικας έπεσαν νεκροί και υπήρξαν πολλοί τραυματίες. Ο δράστης θα έπρεπε να είχε απελαθεί μήνες νωρίτερα αλλά μια σειρά από γραφειοκρατικές γκάφες το ανέβαλαν. Επισκέφτηκα την πόλη αυτή την εβδομάδα για να βρω σωρούς από κεριά και λουλούδια σε κάθε άκρη του πάρκου –αλλά όχι απαντήσεις.
Μετά από αυτές τις δολοφονίες, το CDU πρότεινε σχέδια για το κλείσιμο των συνόρων σε νέους αιτούντες άσυλο. Ο νόμος έφτασε με το ζόρι στη Βουλή αλλά μόνο με τη βοήθεια των ψήφων των βουλευτών του AfD. Άλλα κόμματα κατηγόρησαν το CDU ότι γκρέμισε το μακροχρόνιο «τείχος προστασίας», μια ιερή σύμβαση σύμφωνα με την οποία όλα τα κόμματα αρνούνται να συνεργαστούν με το AfD για οτιδήποτε. Δύο μέρες αργότερα, αυτά τα άλλα κόμματα, με τη βοήθεια των ανταρτών του CDU, κατέρριψαν οριακά τα ίδια σχέδια.
Τουλάχιστον όλοι μπορούν να συμφωνήσουν σε ένα πράγμα. Αυτή η προεκλογική εκστρατεία δεν είναι συνηθισμένη.
0 Σχόλια