Δραματική ανατροπή των συσχετισμων στήν Μεγαλόνησο – Τό 1:2 υπέρ των Τούρκων γίνεται μέ απόφαση Ερντογάν 1:10
– Μοχλός πιέσεως γιά τίς διαπραγματεύσεις
– Νέος Αττίλας στήν ξηρά, νέος Αττίλας καί στήν θάλασσα
– Ο στρατηγός Χαφτάρ «περνα» τό τουρκολιβυκό μνημόνιο από τήν Βουλή της Βεγγάζης καί προχωρα σέ εξόρυξη υδρογονανθράκων μέ τόν Ερντογάν!
ΥΠΕΡΔΙΠΛΑΣΙΑΖΕΙ τίς δυνάμεις της στήν Κύπρο η Τουρκία. Πληροφορίες του τουρκικου Τύπου αναφέρουν ότι από 37.000 άνδρες πού αριθμουν σήμερα θά ανέλθουν σέ 100.000 μέ τόν ανάλογο βαρύ οπλισμό πυροβολικου καί αρμάτων. Γιά νά έχουμε μιά τάξη μεγεθων νά αναφέρουμε ότι τό σύνολον του Ελληνικου Στρατου σέ πλήρη στελέχωση αριθμει 114.000, ενω τήν ελεύθερη Κύπρο υπερασπίζεται μιά δύναμις 14.000 περίπου στελεχων τήν οποία συγκροτουν η Εθνική Φρουρά καί η Ελληνική Δύναμις Κύπρου (ΕΛΔΥΚ).
Συμφώνως πρός δημοσιεύματα της τουρκικης TRT haber καί της Aydınlık, η τουρκική στρατιωτική δύναμις στήν Κύπρο ενισχύεται σημαντικά, μέ πρόφαση τόν ισχυρισμό, ότι η Μεγαλόνησος έχει καταστει στρατηγικό σημειο γιά τήν Τουρκία απέναντι στίς αυξανόμενες απειλές λόγω των εξελίξεων στήν Μέση Ανατολή καί στήν Ανατολική Μεσόγειο. Δέν χρειάζεται νά ειναι κανείς ειδήμων περί τήν στρατιωτική επιστήμη γιά νά καταλάβει ότι αυτά πού υποστηρίζει η Άγκυρα ειναι απλά προσχήματα. Τί θά κάνουν 100.000 στρατιωτες «εγκλωβισμένοι στήν Κύπρο γιά νά επηρεάσουν εξελίξεις στήν Συρία ή στόν Λίβανο; Η αύξησις της στρατιωτικης της παρουσίας συνιστα απειλή γιά τήν Ελεύθερη Κύπρο. Στήν καλύτερη περίπτωση ειναι μιά απειλητική παρουσία μέ στόχο τήν άσκηση πιέσεως εν όψει των όποιων διαπραγματεύσεων αρχίσουν. Στήν χειρότερη ειναι η πρώτη φάσις της προετοιμασίας γιά τήν κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου.»
Πάντως η ενίσχυσις αυτή έρχεται, επίσης, σύμφωνα μέ τά ρεπορτάζ των τουρκικων μέσων, σέ αντίδραση πρός τήν παρουσία δυνάμεων των ΗΠΑ, Ισραήλ, Ηνωμένου Βασιλείου καί Γερμανίας στήν Κυπριακή Δημοκρατία, όπου κατεσκευάσθησαν ναυτική καί αεροπορική βάσις καί ηυξήθη η στρατιωτική παρουσία των Συμμάχων. Η πολιτική αυτή, σύμφωνα μέ τήν Άγκυρα, απειλει τήν σταθερότητα του νησιου καί «δίδει στήν Τουρκία τό δικαίωμα νά προστατεύσει τήν τουρκοκυπριακή κοινότητα.» Νά σημειώσουμε ότι οι βρεταννικές δυνάμεις ησαν πάντα εκει, ενω μόλις προσφάτως άρχισαν νά εμφανίζονται αμερικανικές. Ούτε γερμανικές ούτε ισραηλινές δυνάμεις σταθμεύουν στήν Κύπρο. Προδήλως όλα αυτά τά δημοσιεύματα ειναι προφάσεις.
Καί ενω ο Αττίλας απλώνεται απειλητικά στό έδαφος της Κύπρου, επεκτείνεται καί κατά θάλασσαν μέ τήν ελληνική Κυβέρνηση νά παρακολουθει τίς εξελίξεις ανήμπορη νά αντιδράσει. Ειναι πολλά χρόνια τώρα πού ακούγονται φωνές στήν Αθήνα, ότι η Κύπρος ειναι «άλλη χώρα», ότι αυτά πού γίνονται εκει «δέν μας αφορουν». Τί έχουν νά πουν όμως γιά τό γεγονός ότι αυτή η κατακόρυφος αύξησις δυνάμεων αποφασίζεται από τόν Ερντογάν, τήν στιγμή κατά τήν οποία η Τουρκία υπογράφει συμφωνία στρατιωτικης συνεργασίας μέ τήν Αίγυπτο, ενω η ελεγχόμενη από τόν στρατηγό Χαφτάρ Βουλή της Βεγγάζης ειναι έτοιμη νά επικυρώσει τό τουρκο-λιβυκό μνημόνιο; Νά σημειώσουμε ότι ενδεικτική της βελτιώσεως των επαφων μέ τόν Χαφτάρ αποτελει η επίσκεψις της τουρκικης κορβέτας TCG Kinaliada στό λιμάνι της Βεγγάζης, η πρώτη τουρκικου πολεμικου εκει. Παράλληλα, η Άγκυρα εξετάζει τήν αποστολή στρατιωτικων συμβούλων, ενω τόν περασμένο Απρίλιο ο γυιός του Χαφτάρ, Σαντάμ, συνηντήθη στήν Άγκυρα μέ τόν Τουρκο υπουργό Αμύνης καί τόν αρχηγό του Στρατου.
Η Ελλάς εστήριζε γιά χρόνια τήν πολιτική της γιά τήν Ανατολική Μεσόγειο στήν φιλία μέ τήν Αίγυπτο, μέ τήν οποία υπέγραψε καί συμφωνία μερικης οριοθετήσεως ΑΟΖ, καί μέ τήν επιρροή πού ασκουσε στόν Χαφτάρ καί τό μόρφωμα της ανατολικης Λιβύης. Τώρα χάνει καί τά δύο της ερείσματα. Καί τά χάνει, διότι η κατευναστική πολιτική της τήν έχει καταστήσει απέναντί τους αναξιόπιστη.
Νά σημειωθει ότι από τό 1974 πού ο Αττίλας εισέβαλε στήν Κύπρο εγκατέστησε στήν Μεγαλόνησο στρατιωτική δύναμη μεγέθους σώματος στρατου υπό τήν διοίκηση υποστρατήγου. 37.000 άνδρες μέ άρματα μάχης τεθωρακισμένα οχήματα καί πυροβολικό. Καί φυσικά μέ τήν τουρκική αεροπορία νά κυριαρχει στούς αιθέρες χωρίς αντίπαλο, τουλάχιστον μέχρι τό 2000, τότε πού πέταξαν τά ελληνικά F-16 καί ανεφοδιάσθηκαν στήν αεροπορική βάση της Πάφου.
Σημειο καμπης πού πέρασε απαρατήρητο στήν Αθήνα ηταν η προώθησις του τουρκικου στρατου, τό έτος 2000, στά Στροβίλια, ένα χωριό μέ μικτό πληθυσμό σέ μιά ζώνη πού εθεωρειτο ουδέτερη πρός τήν περιοχή της Αμμοχώστου. Ηταν η πρώτη κατάληψις κυπριακου εδάφους μετά τό 1974 καί έγινε ανεκτή, καθώς μάλιστα συνέπιπτε μέ τήν κρίση των πυραύλων S-300 πού τελικως δέν πηγαν στήν Κύπρο. Τό σημειώνουμε γιά νά μήν νομίζουν ορισμένοι πώς ό,τι έγινε έγινε τό 1974, καί η εισβολή έχει τελειώσει. Επίσης γιά νά επισημάνουμε ότι οι υποχωρήσεις της Αθήνας ουδόλως κατευνάζουν τούς Τούρκους, αλλά μαλλον τούς ενθαρρύνουν νά συνεχίσουν τήν εφαρμογή των αρπακτικων σχεδίων τους.
Από τό έτος 2000, υπό τόν αείμνηστο Πρόεδρο Γλαυκο Κληρίδη, μέ τήν κήρυξη του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικου Χώρου καί τήν εφαρμογή ενός μεγάλου εξοπλιστικου προγράμματος, η Εθνική Φρουρά κατέστη ποιοτικως ανωτέρα των κατοχικων δυνάμεων. Η κατάστασις αυτή άλλαξε, καθώς επί μία 20ετία η ελληνική πλευρά δέν εφρόντισε νά διατηρήσει τό ποιοτικό πλεονέκτημα, ενω η τουρκική μεθοδικως βελτίωνε τό επίπεδο των δυνάμεών της μέ πλέον σύγχρονα άρματα καί τεθωρακισμένα οχήματα. Τώρα οι δυνάμεις υπερδιπλασιάζονται. Η αναλογία από 1 πρός 2 γίνεται σχεδόν 1 πρός 10. Ήδη, μέ απόφαση του Ανωτάτου Στρατιωτικου Συμβουλίου στήν Άγκυρα, ο διοικητής των κατοχικων δυνάμεων αναβαθμίζεται σέ αντιστράτηγο. Καί η Αθήνα υπνώτει. Δυστυχως.
0 Σχόλια